معرفي رشته هاي ورزش تيراندازي
1- رشته تيراندازي تفنگ بادي 10 متر :
تاريخچه تيراندازي با تفنگ بادي
تيراندازي با تفنگ بادي از جديد ترين رشته هايي است که در برنامه فدراسيون جهاني گنجانده شده است. در اوايل قرن بيستم ميلادي تيراندازي با تفنگ بادي در بسياري از کشور ها رواج يافت اما نه به عنوان يک رشته رقابتي در سطح بين المللي. تا اينکه در 1958 ميلادي کارل آگوست لارسن (دبير کل فدراسيون جهاني تيراندازي در سالهاي 1960- 1947) رشته تفنگ بادي را به عنوان رشته اي که مي توانست جاي گزين مناسبي براي رشته هاي خفيف باشد معرفي کرد. تا آن زمان مسابقات تيراندازي در اين رشته در برخي از کشور ها انجام مي گرفت اما تحقق خواسته او تا 1970 ميلادي که مسابقات قهرماني جهان در اين رشته برگزار شد به طول انجاميد. لارسن که در سال 1971 ميلادي درگذشت. وي سرانجام شاهد بر گزاري اين رشته ورزشي در برنامه رقابت هاي بين المللي بود. در سومين دوره بازي هاي آسيايي 1958 ميلادي اين رشته براي اولين بار به صورت سه وضعيت برگزار شد. در 1966 ميلادي اولين دوره مسابقات اروپايي اين رشته در ويس بادن آلمان بر گزارشد. در اين مسابقات 80 تيرانداز در قالب 18 تيم حضور داشتند. در رده بندي تيمي سوييس با کسب 1532 امتياز به مقام قهرماني رسيد و گ.کوميت از آلمان با کسب 385 امتياز عنوان نخست اين مسابقات را به خود اختصاص داد.
فدراسيون تيراندازي آلمان در 1966 ميلادي کارت هدف جديدي را براي اين رشته طراحي وپيشنهاد کرد. در 1970 ميلادي با معرفي اين کارت رکورد هاي اين رشته دستخوش تحول تازه اي شد. از کارت هدف جديد در اولين دوره مسابقات قهرماني جهان در فونکس آريزونا استفاده شد. در اين مسابقات 93 تيرانداز در قالب 20 تيم حضور داشتند. کشور آلمان با کسب 1512 امتياز مقام اول تيمي را از آن خود کرد و در رده بندي انفرادي گ.کاسترمان از آلمان با کسب 387 امتياز نفر اول شد.در سالهاي نخست تعداد 40 تير در اين رشته شليک مي شد اما از 1981 ميلادي به بعد در رقابت مردان اين تعداد به 60 تير افزايش يافت و هم رديف با رشته هاي ديگر (از نظر تعداد تير) قرار گرفت. رشته تفنگ بادي نيز در 1984 ميلادي به برنامه رقابت هاي المپيک افزوده شد.
تيم ملي مردان کشورمان براي اولين بار پس از القلاب شکوهمند اسلامي ايران در1366 شمسي (1987ميلادي) در مسابقات تير اندازي قهرماني آسيا شرکت کرد. تيم ملي بانوان کشورمان نيز در 1369 شمسي (1990 ميلادي) در بازي هاي آسيايي پکن حظور يافت.
تفنگ بادي
وزن آن حدود 5 کيلوگرم ودر آن ازساچمه 4.5 استفاده مي شود، آرايش اين تفنگ ها به گونه اي است که به راحتي وبارعايت اصول حالت گيري، مي توان وزن آن را محار کرد.
لازم به ذکر است که داشتن امکانات ديگر مانند: (لباس مخصوص ودستکش وتجهيزات جانبي) در اين رشته ورزشي از اهميت بالايي برخوردار مي باشد.وزن ماشه در تفنگ بادي آزاد است، شما مي توانيد آن را آن گونه که مي پسنديد وراحت تريد تنظيم نماييد، حتي مي توانيد آنقدر حساسيت آن را زياد کنيد که با اشاره انگشت تير رها شود، البته اين امر بستگي به خود فرد تيرانداز دارد.
تکنيک در تيراندازي با تفنگ بادي
تيراندازان رشته تفنگ بادي بايد نسبت به جنبه هاي خاص تيراندازي که ويژه اين رشته است آگاه باشند. وضعيت ايستاده از سطح اتکاي کم ومرکز ثقل بالاتري برخوردار است بنا بر اين کنترل آن کمي دشوار است.وزن سلاح تنها فقط بوسيله بدن بايد مهار شود در نتيجه تيراندازان بايد وقت بيشتري را براي تمرين تکنيک هاي ضروري آن صرف کنند. در سالهاي اخير امتيازهاي اين رشته به طور چشم گيري افزايش يافته است واين موفقيت به خاطر پيشرفت هاي فني در ساخت سلاح، طراحي تجهيزات وتاکيد بيشتر ومواثر بر افزايش تکنيک هاي ذهني وآرميدگي است.
وضعيت ايستادن از نظر مقررات
1- در اين وضعيت تيرانداز بايد در خط آتش (محل استقرار) به راحتي وآزادانه روي هر دو پا وبدون اتکا به جاي ديگر بايستد.
2- تفنگ بايد با هر دو دست، شانه، گونه وقسمتي از سينه در ناحيه شانه راست نگه داشته شود.
3- آرنج بهتر است از ناحيه استخوان لگن حمايت شود.
وضعيت ايستادن از نظر تکنيکي
1- بدن به اندازه 90-75 درجه به سمت راست هدف متمايل است.
2- پاها به اندازه عرض شانه ها از هم فاصله دارند و وزن بدن تقريبا به طور مساوي روي هر دو پا تقسيم شده است. پنجه هاي پا براي کنترل وتعادل نهايي کمي به سمت بيرون قرار گيرد، پا ها وزانو کشيده وفشاري بر آنها تحميل نمي شود.
3- باسن در امتداد خط نشانه روي وتقريبا عمود بر آن است.
4- بدن به سمت چپ هدف چرخيده وکمي به سمت عقب خم شده است. تمام چرخش ها وخم شدن ها در بالا تنه اتفاق مي افتد. اين عمل سلاح را در ميان سطح اتکا حفظ وباعث ثبات در حالت گيري مي شود. در حالت گيري نقش پايين تنه نسبت به بالا تنه بيشتر است.
5- دست چپ بايد طوري سلاح را نگاه دارد که وزن آن به طور مستقيم به سطح اتکا انتقال يابد وبهترين وضعيت براي نگاه داشتن سلاح فراهم شود. به خاطر وزن سلاح، مرکز سقل بدن بايد در داخل سطح اتکا و در قسمت داخلي پاي چپ قرار بگيرد.
6-بازو وآرنج دست چپ به طور مستقيم زير تفنگ قرار دارند، بعضي از تيراندازان ترجيح مي دهند آرنج دست چپ را کمي جلو تر در ناحيه شکم قرار دهند.
7- دست راست به راحتي قبضه تفنگ را مي گيرد. ميزان فشار لازم براي گرفتن قبضه به وزن ماشه بستگي دارد.
وضعيت هاي مختلف نگه داري سلاح
حالت هاي بسياري متنوعي را مي توان در طريقه نگاه داري تفنگ بين تيراندازان مشاهده کرد.
البته بايد توجه داشت که هر تيرانداز مجاز است حالتي را که بدن وي با آن راحت تر است اما به صورت اصولي از خود داشته باشد.
يکي از عوامل تعيين کننده، تناسب طول دست با بالاتنه تيرانداز است.
دست نگاه دارنده سلاح هنگام حالت گيري بايد:
1- کشيده ومستقيم باشد.
2- در صورت امکان مشت شده وبه راحتي زير تفنگ قرار گيرد.
3- بايددر زمان طولاني کمترين فشار را متحمل شود.
( اندازه قد و دور کمر دو عامل اساسي در تعيين وضعيت حالت گيري است. )
نشانه روي
چشم هنگامي مي تواند ببيند و دريافت کننده خوبي باشد که در وضعيت ثابت قرار گيرد. بنابراين گونه بايد به راحتي روي قنداق تفنگ قرار گيرد. گردن وصورت بايد فاقد هر گونه فشار وکشيدگي باشند وخط ديد نيز درست در مرکز روزنه ديد قرار گيرد.منظور از نشانه روي در اينجا بالا بردن تفنگ وقرار دادن آن در امتداد مرکز هدف است.براي اين کار تيرانداز از چهار قسمت تفنگ کمک مي گيرد، تيرانداز بايد چشم، روزنه ديد، حفاظ مگسک، مگسک وخال سياه را در امتداد هم قرار دهد.
روزنه ديد :روزنه ديد سوراخي است که قطر آن 2/1 ميلي متر مي باشد. فاصله چشم تا روزنه ديد بايد بين 8-5 سانتي متر باشد ودر طول تيراندازي نبايد تغيير کند.
لوازم:در رشته تفنگ داشتن لباس مخصوص اين رشته ( کت، شلوار، دستکش، کفش، گوشي و...) از اهميت بالايي برخوردار است.
داشتن اين امکانات در اين رشته بسيار مفيد وتقريبا مي توان گفت که بدون آن تيراندازي بسيار مشکل وسخت خواهد بود.
نحوه برگزاري مسابقه رشته هاي بادي 10 متر
مرحله مقدماتي مسابقه :
رشته تيراندازي با تفنگ و تپانچه بادي درفاصله ده متري انجام مي گردد که براي مردان تعداد 60 تير وبراي زنان 40 تير مي باشد. زمان 60 تير مردان 105 دقيقه است، تيرهاي قلق نيز در اين زمان زده مي شود، براي زنان زمان 40 تير 75 دقيقه مي باشد. تنها يک تير در هر کارت قابل قبول است وهيچ محدوديتي در تعداد تيرهاي قلق وجود ندارد اما بعد از زدن اولين تير نمره، تيرانداز ديگر مجاز به تيراندازي قلق نمي باشد.
مرحله نهايي مسابقه ( فينال ):
بعد از اتمام مرحله مقدماتي هشت نفر اول رقابت، به مرحله فينال راه پيدا مي کنند. در مرحله فينال هفت دقيقه فرصت براي زدن تير قلق دارند وبعد از آن با فرمان مسئول خط در زمان 75 ثانيه يک تير شليک مي کنند. پس از زدن 10 تير بدين صورت، حاصل مجموع نمرات فينال با امتياز دور مقدماتي جمع ومجموع امتيازات هر دو مرحله اعلام مي شود. تعيين محل استقرار کساني که به مرحله نهايي راه مي يابند طبق مقررات تکنيکي ويژه مرحله نهايي ونمره هاي کسب شده در دور مقدماتي صورت مي گيرد.تيراندازان به ترتيب امتيازات به دست آمده از سمت چپ به راست در خط آتش قرار مي گيرند.پس از پايان مرحله قلق گيري يک دقيه بعد مسئول خط بايد فرامين را به زبان انگليسي به ترتيب زير اعلام کند:
FOR THE FIRST/NEXT COMPETITON SHOT LOAD
ATTENTION 3-2-1 START
STOP CHANGE THE TARGET
کارت هاي هدف بايد تنها پس از پايان زمان قانوني وفرمان مسئول خط آتش حرکت داده شود.
2- رشته تيراندازي تپانچه بادي 10 متر :
تاريخچه تيراندازي با تپانچه بادي
تيراندازي با تپانچه بادي از جديد ترين رشته هايي است که در برنامه فدراسيون جهاني گنجانده شده است. در 1970 ميلادي تيراندازي با تپانچه بادي در فونکس آريزونا معرفي شد. تيراندازي با اسلحه بادي تاريخچه اي بسيار طولاني داري. از اوايل 1903 ميلادي مسابقاتي با اسلحه بادي و گازي برگزار شد که باعث پيشرفت اين رشته شد. تا سال هاي اخير قهرمانان تيراندازي از اين سلاح استفاده نمي کردند و شرکت در اين رقابت ها را مجاز نمي دانستند واين اسلحه را تفريحي تلقي مي کردند.
ساخت اسلحه پيستوني وفنري مجهز به طور قابل توجهي چهره اين ورزش را عوض کرد. سلاح هاي جديد با همان دقت واستحکام تفنگ وتپانچه خفيف طراحي شده بود. ارزان بودن نوع مهمات اين سلاح ها و سهولت ايجاد سالن هاي تيراندازي در سالن هاي ورزشي حتي در خانه ها. تيراندازاني را که تا پيش از اين تنها به رشته هاي ديگر علاقه مند بودند به سمت اين رشته جذب کرد.
در مسابقات جهاني فونکس آريزونا 218 تيرانداز در قالب 49 تيم در اين رشته شرکت کرد. اولين قهرمان اين رشته در رقابت مردان کورنل تاروستواري از مجارستان ودر رقابت زنان مي جرسالي کارول از آمريکا بور. رشته تپانچه بادي در تمام مسابقات بين المللي برگزار مي شود. بعد از مسابقات جهاني 1978 ميلادي در کره هيأت اجرايي فدراسيون جهاني تيراندازي برگزاري مسابقاتي را در اين رشته به طور جداگانه در زماني بين مسابقات جهاني تصويب کرد. نخست تعداد تير در اين رشته 40 تير بود اما از 1981 ميلادي در رقابت مردان اين تعداد به 60 تير افزايش يافت وهم رديف با رشته هاي ديگر (از نظر تعداد تير) قرار گرفت (الر چه در رقابت زنان تعداد تير همان 40 تير باقي ماند)
تپانجه بادي
استفاده از هر نوع تپانجه بادي کاليبر 4.5 (77/0) که با هوا يا گاز متراکم مي شود وبا مقررات عمومي
(در زير آمده) مغايرت نداشته باشد مجاز تلقي مي گردد.
1- وزن سلاح همراه با تمامي قطعات آن نبايد بيش از 1500 گرم 31b 5.5oz بيشتر باشد.
2- وزن ماشه نبايد از 500 گرم 11b 1.5oz کمتر باشد. (در مسابقات وزن ماشه را آزمايش مي کنند)
3- هيچ قسمتي از قبضه نبايد دور دست بپيچد. (بر خلاف تپانچه آزاد وتپانچه آتش سريع)
4- زاويه قبضه وقسمتي که دست بر روي آن قرار مي گيرد نبايد کمتر از 90 درجه باشد.
5- گودي آن قسمت از تپانجه که بين شست وانگشت سبابه قرار مي گيرد نبايد بيشتر از 30 ميلي متر باشد.
6- ابعاد سلاح از نظر طول، ارتفاع وعرض بايد به گونه اي باشد که در داخل جعبه اي به ابعاد (cm50 در 200 در 420) است، قرار گيرد.
تکنيک در تيراندازي با تپانچه بادي
تپانچه بادي با تپانچه هاي ديگر در مسابقات ISSF استفاده مي شود از نظر نيروي محرکه متفاوت است. مکانيسم سلاح به گونه اي طراحي شده است که هواي متراکم شده يا گاز، ساچمه را به حرکت در مي آورد.به همين دليل بر سرعت ساچمه در هنگام خروج از لوله سلاح اثر مي گزارد. دشتاب خروجي ساچمه در سلاح بادي بسيار کند تر از سلاح هاي گرم است وبه همين دليل براي جبران چنين محدوديتي تکنيک هاي خاصي را بايد به کار گرفت. در غير اين صورت موفقيت در اين رشته بدست نخواهد آمد.
حالت گيري
تيراندازي در اين رشته در محدوده زماني معين انجام مي گيرد، بنا براين بايد به صورت راحت ودور از هرگونه فشار و کشيدگي باشد تا باعث خستگي وناپايداري در حالت گيري نشود. سعي کنيد هميشه حالت گيري يک نواختي داشته باشيد چون حالت گيري شما هنگام تعويض کارت هدف به هم مي خورد.
فضاي هدف گيري ونشانه رويشما نمي توانيد سلاح را در دستانتان کاملا بي حرکت نگه داريد، بنابراين براي درست به هدف زدن مي توانيد از روش لحظه اي براي شليک استفاده کرد. البته براي بهتر به هدف خوردن تير زمان بيشتري احتياج است تا به طور صحيح ودقيق نشانه روي کنيد وماشه را بچکانيد. در نتيجه خلال چنين زماني سلاح در محدوده هدف حرکت مي کند. اين حرکت بايد در فضايي پايين تر از هدف انجام گيرد که اصلاح آن را فضاي هدف گيري مي ناميم. نقطه اي را در زير سياهي هدف در نظر بگيريد و يک فاصله پهن وسفيد بين عناصر ديد ولبه پاييني سياهي پيدا کنيد.با کسب مهارت هاي بيشتر در تيراندازي، حرکت سلاح نيز کمتر مي شود و در نتيجه فضاي هدف گيري (محدوده حرکت سلاح) نيز با کم شدن حرکت سلاح رفته رفته کاهش مي يابد.توجه به عناصر ديد وتطبيق ميزان فواصل درست آنها شما را تا حد زيادي کمک مي کند.
1- رشته تيراندازي تفنگ بادي 10 متر :
تاريخچه تيراندازي با تفنگ بادي
تيراندازي با تفنگ بادي از جديد ترين رشته هايي است که در برنامه فدراسيون جهاني گنجانده شده است. در اوايل قرن بيستم ميلادي تيراندازي با تفنگ بادي در بسياري از کشور ها رواج يافت اما نه به عنوان يک رشته رقابتي در سطح بين المللي. تا اينکه در 1958 ميلادي کارل آگوست لارسن (دبير کل فدراسيون جهاني تيراندازي در سالهاي 1960- 1947) رشته تفنگ بادي را به عنوان رشته اي که مي توانست جاي گزين مناسبي براي رشته هاي خفيف باشد معرفي کرد. تا آن زمان مسابقات تيراندازي در اين رشته در برخي از کشور ها انجام مي گرفت اما تحقق خواسته او تا 1970 ميلادي که مسابقات قهرماني جهان در اين رشته برگزار شد به طول انجاميد. لارسن که در سال 1971 ميلادي درگذشت. وي سرانجام شاهد بر گزاري اين رشته ورزشي در برنامه رقابت هاي بين المللي بود. در سومين دوره بازي هاي آسيايي 1958 ميلادي اين رشته براي اولين بار به صورت سه وضعيت برگزار شد. در 1966 ميلادي اولين دوره مسابقات اروپايي اين رشته در ويس بادن آلمان بر گزارشد. در اين مسابقات 80 تيرانداز در قالب 18 تيم حضور داشتند. در رده بندي تيمي سوييس با کسب 1532 امتياز به مقام قهرماني رسيد و گ.کوميت از آلمان با کسب 385 امتياز عنوان نخست اين مسابقات را به خود اختصاص داد.
فدراسيون تيراندازي آلمان در 1966 ميلادي کارت هدف جديدي را براي اين رشته طراحي وپيشنهاد کرد. در 1970 ميلادي با معرفي اين کارت رکورد هاي اين رشته دستخوش تحول تازه اي شد. از کارت هدف جديد در اولين دوره مسابقات قهرماني جهان در فونکس آريزونا استفاده شد. در اين مسابقات 93 تيرانداز در قالب 20 تيم حضور داشتند. کشور آلمان با کسب 1512 امتياز مقام اول تيمي را از آن خود کرد و در رده بندي انفرادي گ.کاسترمان از آلمان با کسب 387 امتياز نفر اول شد.در سالهاي نخست تعداد 40 تير در اين رشته شليک مي شد اما از 1981 ميلادي به بعد در رقابت مردان اين تعداد به 60 تير افزايش يافت و هم رديف با رشته هاي ديگر (از نظر تعداد تير) قرار گرفت. رشته تفنگ بادي نيز در 1984 ميلادي به برنامه رقابت هاي المپيک افزوده شد.
تيم ملي مردان کشورمان براي اولين بار پس از القلاب شکوهمند اسلامي ايران در1366 شمسي (1987ميلادي) در مسابقات تير اندازي قهرماني آسيا شرکت کرد. تيم ملي بانوان کشورمان نيز در 1369 شمسي (1990 ميلادي) در بازي هاي آسيايي پکن حظور يافت.
تفنگ بادي
وزن آن حدود 5 کيلوگرم ودر آن ازساچمه 4.5 استفاده مي شود، آرايش اين تفنگ ها به گونه اي است که به راحتي وبارعايت اصول حالت گيري، مي توان وزن آن را محار کرد.
لازم به ذکر است که داشتن امکانات ديگر مانند: (لباس مخصوص ودستکش وتجهيزات جانبي) در اين رشته ورزشي از اهميت بالايي برخوردار مي باشد.وزن ماشه در تفنگ بادي آزاد است، شما مي توانيد آن را آن گونه که مي پسنديد وراحت تريد تنظيم نماييد، حتي مي توانيد آنقدر حساسيت آن را زياد کنيد که با اشاره انگشت تير رها شود، البته اين امر بستگي به خود فرد تيرانداز دارد.
تکنيک در تيراندازي با تفنگ بادي
تيراندازان رشته تفنگ بادي بايد نسبت به جنبه هاي خاص تيراندازي که ويژه اين رشته است آگاه باشند. وضعيت ايستاده از سطح اتکاي کم ومرکز ثقل بالاتري برخوردار است بنا بر اين کنترل آن کمي دشوار است.وزن سلاح تنها فقط بوسيله بدن بايد مهار شود در نتيجه تيراندازان بايد وقت بيشتري را براي تمرين تکنيک هاي ضروري آن صرف کنند. در سالهاي اخير امتيازهاي اين رشته به طور چشم گيري افزايش يافته است واين موفقيت به خاطر پيشرفت هاي فني در ساخت سلاح، طراحي تجهيزات وتاکيد بيشتر ومواثر بر افزايش تکنيک هاي ذهني وآرميدگي است.
وضعيت ايستادن از نظر مقررات
1- در اين وضعيت تيرانداز بايد در خط آتش (محل استقرار) به راحتي وآزادانه روي هر دو پا وبدون اتکا به جاي ديگر بايستد.
2- تفنگ بايد با هر دو دست، شانه، گونه وقسمتي از سينه در ناحيه شانه راست نگه داشته شود.
3- آرنج بهتر است از ناحيه استخوان لگن حمايت شود.
وضعيت ايستادن از نظر تکنيکي
1- بدن به اندازه 90-75 درجه به سمت راست هدف متمايل است.
2- پاها به اندازه عرض شانه ها از هم فاصله دارند و وزن بدن تقريبا به طور مساوي روي هر دو پا تقسيم شده است. پنجه هاي پا براي کنترل وتعادل نهايي کمي به سمت بيرون قرار گيرد، پا ها وزانو کشيده وفشاري بر آنها تحميل نمي شود.
3- باسن در امتداد خط نشانه روي وتقريبا عمود بر آن است.
4- بدن به سمت چپ هدف چرخيده وکمي به سمت عقب خم شده است. تمام چرخش ها وخم شدن ها در بالا تنه اتفاق مي افتد. اين عمل سلاح را در ميان سطح اتکا حفظ وباعث ثبات در حالت گيري مي شود. در حالت گيري نقش پايين تنه نسبت به بالا تنه بيشتر است.
5- دست چپ بايد طوري سلاح را نگاه دارد که وزن آن به طور مستقيم به سطح اتکا انتقال يابد وبهترين وضعيت براي نگاه داشتن سلاح فراهم شود. به خاطر وزن سلاح، مرکز سقل بدن بايد در داخل سطح اتکا و در قسمت داخلي پاي چپ قرار بگيرد.
6-بازو وآرنج دست چپ به طور مستقيم زير تفنگ قرار دارند، بعضي از تيراندازان ترجيح مي دهند آرنج دست چپ را کمي جلو تر در ناحيه شکم قرار دهند.
7- دست راست به راحتي قبضه تفنگ را مي گيرد. ميزان فشار لازم براي گرفتن قبضه به وزن ماشه بستگي دارد.
وضعيت هاي مختلف نگه داري سلاح
حالت هاي بسياري متنوعي را مي توان در طريقه نگاه داري تفنگ بين تيراندازان مشاهده کرد.
البته بايد توجه داشت که هر تيرانداز مجاز است حالتي را که بدن وي با آن راحت تر است اما به صورت اصولي از خود داشته باشد.
يکي از عوامل تعيين کننده، تناسب طول دست با بالاتنه تيرانداز است.
دست نگاه دارنده سلاح هنگام حالت گيري بايد:
1- کشيده ومستقيم باشد.
2- در صورت امکان مشت شده وبه راحتي زير تفنگ قرار گيرد.
3- بايددر زمان طولاني کمترين فشار را متحمل شود.
( اندازه قد و دور کمر دو عامل اساسي در تعيين وضعيت حالت گيري است. )
نشانه روي
چشم هنگامي مي تواند ببيند و دريافت کننده خوبي باشد که در وضعيت ثابت قرار گيرد. بنابراين گونه بايد به راحتي روي قنداق تفنگ قرار گيرد. گردن وصورت بايد فاقد هر گونه فشار وکشيدگي باشند وخط ديد نيز درست در مرکز روزنه ديد قرار گيرد.منظور از نشانه روي در اينجا بالا بردن تفنگ وقرار دادن آن در امتداد مرکز هدف است.براي اين کار تيرانداز از چهار قسمت تفنگ کمک مي گيرد، تيرانداز بايد چشم، روزنه ديد، حفاظ مگسک، مگسک وخال سياه را در امتداد هم قرار دهد.
روزنه ديد :روزنه ديد سوراخي است که قطر آن 2/1 ميلي متر مي باشد. فاصله چشم تا روزنه ديد بايد بين 8-5 سانتي متر باشد ودر طول تيراندازي نبايد تغيير کند.
لوازم:در رشته تفنگ داشتن لباس مخصوص اين رشته ( کت، شلوار، دستکش، کفش، گوشي و...) از اهميت بالايي برخوردار است.
داشتن اين امکانات در اين رشته بسيار مفيد وتقريبا مي توان گفت که بدون آن تيراندازي بسيار مشکل وسخت خواهد بود.
نحوه برگزاري مسابقه رشته هاي بادي 10 متر
مرحله مقدماتي مسابقه :
رشته تيراندازي با تفنگ و تپانچه بادي درفاصله ده متري انجام مي گردد که براي مردان تعداد 60 تير وبراي زنان 40 تير مي باشد. زمان 60 تير مردان 105 دقيقه است، تيرهاي قلق نيز در اين زمان زده مي شود، براي زنان زمان 40 تير 75 دقيقه مي باشد. تنها يک تير در هر کارت قابل قبول است وهيچ محدوديتي در تعداد تيرهاي قلق وجود ندارد اما بعد از زدن اولين تير نمره، تيرانداز ديگر مجاز به تيراندازي قلق نمي باشد.
مرحله نهايي مسابقه ( فينال ):
بعد از اتمام مرحله مقدماتي هشت نفر اول رقابت، به مرحله فينال راه پيدا مي کنند. در مرحله فينال هفت دقيقه فرصت براي زدن تير قلق دارند وبعد از آن با فرمان مسئول خط در زمان 75 ثانيه يک تير شليک مي کنند. پس از زدن 10 تير بدين صورت، حاصل مجموع نمرات فينال با امتياز دور مقدماتي جمع ومجموع امتيازات هر دو مرحله اعلام مي شود. تعيين محل استقرار کساني که به مرحله نهايي راه مي يابند طبق مقررات تکنيکي ويژه مرحله نهايي ونمره هاي کسب شده در دور مقدماتي صورت مي گيرد.تيراندازان به ترتيب امتيازات به دست آمده از سمت چپ به راست در خط آتش قرار مي گيرند.پس از پايان مرحله قلق گيري يک دقيه بعد مسئول خط بايد فرامين را به زبان انگليسي به ترتيب زير اعلام کند:
FOR THE FIRST/NEXT COMPETITON SHOT LOAD
ATTENTION 3-2-1 START
STOP CHANGE THE TARGET
کارت هاي هدف بايد تنها پس از پايان زمان قانوني وفرمان مسئول خط آتش حرکت داده شود.
2- رشته تيراندازي تپانچه بادي 10 متر :
تاريخچه تيراندازي با تپانچه بادي
تيراندازي با تپانچه بادي از جديد ترين رشته هايي است که در برنامه فدراسيون جهاني گنجانده شده است. در 1970 ميلادي تيراندازي با تپانچه بادي در فونکس آريزونا معرفي شد. تيراندازي با اسلحه بادي تاريخچه اي بسيار طولاني داري. از اوايل 1903 ميلادي مسابقاتي با اسلحه بادي و گازي برگزار شد که باعث پيشرفت اين رشته شد. تا سال هاي اخير قهرمانان تيراندازي از اين سلاح استفاده نمي کردند و شرکت در اين رقابت ها را مجاز نمي دانستند واين اسلحه را تفريحي تلقي مي کردند.
ساخت اسلحه پيستوني وفنري مجهز به طور قابل توجهي چهره اين ورزش را عوض کرد. سلاح هاي جديد با همان دقت واستحکام تفنگ وتپانچه خفيف طراحي شده بود. ارزان بودن نوع مهمات اين سلاح ها و سهولت ايجاد سالن هاي تيراندازي در سالن هاي ورزشي حتي در خانه ها. تيراندازاني را که تا پيش از اين تنها به رشته هاي ديگر علاقه مند بودند به سمت اين رشته جذب کرد.
در مسابقات جهاني فونکس آريزونا 218 تيرانداز در قالب 49 تيم در اين رشته شرکت کرد. اولين قهرمان اين رشته در رقابت مردان کورنل تاروستواري از مجارستان ودر رقابت زنان مي جرسالي کارول از آمريکا بور. رشته تپانچه بادي در تمام مسابقات بين المللي برگزار مي شود. بعد از مسابقات جهاني 1978 ميلادي در کره هيأت اجرايي فدراسيون جهاني تيراندازي برگزاري مسابقاتي را در اين رشته به طور جداگانه در زماني بين مسابقات جهاني تصويب کرد. نخست تعداد تير در اين رشته 40 تير بود اما از 1981 ميلادي در رقابت مردان اين تعداد به 60 تير افزايش يافت وهم رديف با رشته هاي ديگر (از نظر تعداد تير) قرار گرفت (الر چه در رقابت زنان تعداد تير همان 40 تير باقي ماند)
تپانجه بادي
استفاده از هر نوع تپانجه بادي کاليبر 4.5 (77/0) که با هوا يا گاز متراکم مي شود وبا مقررات عمومي
(در زير آمده) مغايرت نداشته باشد مجاز تلقي مي گردد.
1- وزن سلاح همراه با تمامي قطعات آن نبايد بيش از 1500 گرم 31b 5.5oz بيشتر باشد.
2- وزن ماشه نبايد از 500 گرم 11b 1.5oz کمتر باشد. (در مسابقات وزن ماشه را آزمايش مي کنند)
3- هيچ قسمتي از قبضه نبايد دور دست بپيچد. (بر خلاف تپانچه آزاد وتپانچه آتش سريع)
4- زاويه قبضه وقسمتي که دست بر روي آن قرار مي گيرد نبايد کمتر از 90 درجه باشد.
5- گودي آن قسمت از تپانجه که بين شست وانگشت سبابه قرار مي گيرد نبايد بيشتر از 30 ميلي متر باشد.
6- ابعاد سلاح از نظر طول، ارتفاع وعرض بايد به گونه اي باشد که در داخل جعبه اي به ابعاد (cm50 در 200 در 420) است، قرار گيرد.
تکنيک در تيراندازي با تپانچه بادي
تپانچه بادي با تپانچه هاي ديگر در مسابقات ISSF استفاده مي شود از نظر نيروي محرکه متفاوت است. مکانيسم سلاح به گونه اي طراحي شده است که هواي متراکم شده يا گاز، ساچمه را به حرکت در مي آورد.به همين دليل بر سرعت ساچمه در هنگام خروج از لوله سلاح اثر مي گزارد. دشتاب خروجي ساچمه در سلاح بادي بسيار کند تر از سلاح هاي گرم است وبه همين دليل براي جبران چنين محدوديتي تکنيک هاي خاصي را بايد به کار گرفت. در غير اين صورت موفقيت در اين رشته بدست نخواهد آمد.
حالت گيري
تيراندازي در اين رشته در محدوده زماني معين انجام مي گيرد، بنا براين بايد به صورت راحت ودور از هرگونه فشار و کشيدگي باشد تا باعث خستگي وناپايداري در حالت گيري نشود. سعي کنيد هميشه حالت گيري يک نواختي داشته باشيد چون حالت گيري شما هنگام تعويض کارت هدف به هم مي خورد.
فضاي هدف گيري ونشانه رويشما نمي توانيد سلاح را در دستانتان کاملا بي حرکت نگه داريد، بنابراين براي درست به هدف زدن مي توانيد از روش لحظه اي براي شليک استفاده کرد. البته براي بهتر به هدف خوردن تير زمان بيشتري احتياج است تا به طور صحيح ودقيق نشانه روي کنيد وماشه را بچکانيد. در نتيجه خلال چنين زماني سلاح در محدوده هدف حرکت مي کند. اين حرکت بايد در فضايي پايين تر از هدف انجام گيرد که اصلاح آن را فضاي هدف گيري مي ناميم. نقطه اي را در زير سياهي هدف در نظر بگيريد و يک فاصله پهن وسفيد بين عناصر ديد ولبه پاييني سياهي پيدا کنيد.با کسب مهارت هاي بيشتر در تيراندازي، حرکت سلاح نيز کمتر مي شود و در نتيجه فضاي هدف گيري (محدوده حرکت سلاح) نيز با کم شدن حرکت سلاح رفته رفته کاهش مي يابد.توجه به عناصر ديد وتطبيق ميزان فواصل درست آنها شما را تا حد زيادي کمک مي کند.
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر